Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΣΙΦΝΟ

Ο Μύθος λέει ότι Σίφνος ονομαζόταν ο γιός του Αττικού ήρωα Σουνίου του οποίου το όνομα δόθηκε στο νησί. Άλλη εκδοχή λέει ότι το όνομα Σίφνος προήλθε από το επίθετο Σίφνος που σημαίνει κενός, που παραπέμπει στο πλήθος των υπόγειων στοών των ορυχείων στο υπέδαφος του νησιού. Αναφέρεται επίσης και με τις ονομασίες Ακίς, Μερόπη, Σίφανος , Σίφανα ή Σίφαντο.

Οι πιο πολλοί από τους ιστορικούς αναφέρουν ότι στη Σίφνο πρωτοκατοικήθηκε από τους Πελασγούς και κατόπιν από τους Φοίνικες, Κάρες και Λέλεγες. Σύμφωνα με τους μύθους οι κάτοικοι εκδιώχθηκαν από το βασιλιά της Κρήτης Μίνωα ο οποίος και εγκατέστησε στις Κυκλάδες ηγεμόνες τους γιους του. Αναφέρεται η πόλη Μίνωα καθώς και η Κρήνη Μίνωα. Στη Σίφνο την εποχή εκείνη κατοικούσε στο Αιγαίο μία φυλή, οι Προέλληνες ή Αιγαίοι. Αυτοί αργότερα αναμείχθηκαν με τους Κρήτες και τους Αχαιούς.

Παλαιότερα ίχνη οικιστικής εγκατάστασης που έχουν επισημανθεί στις Κυκλάδες ανάγονται στο τέλος της 5ης χιλιετίας π.χ. κατά τη νεολιθική εποχή στο Αιγαίο αναπτύχθηκε ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της Ευρώπης. Σημαντικοί παράγοντες που συνέβαλαν στη δημιουργία των πρώιμων κυκλαδίτικων οικισμών ήταν η σπουδαία γεωστρατηγική θέση τους στον χώρο του Αιγαίου πελάγους και το ήπιο κλίμα στη Σίφνο.

Την νεολιθική πρόοδο διαδέχεται η πρώιμη Χαλκοκρατία. Την εποχή που ακολουθεί αναπτύσσεται στις Κυκλάδες ένας ιδιαίτερος πολιτισμός που εξελίσσεται παράλληλα με τον πρωτοελλαδικό πολιτισμό και τον πρωτομινωικό της Κρήτης. Πρόκειται για τον πρωτοκυκλαδικό πολιτισμό, τη μελέτη του οποίου ξεκίνησε ο μεγάλος Έλληνας αρχαιολόγος Χρήστος Τσούντας το 1898 και 1899. Σε όλα σχεδόν τα νησιά των Κυκλάδων η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ίχνη περιορισμένων οικισμών, κυρίως σε παράκτιες τοποθεσίες. Η θαλασσοκρατορία του Μίνωα στο Αιγαίο υπήρξε καταλυτική για τα Κυκλαδονήσια. Ο ιστορικός Θουκυδίδης αναφέρει τη δημιουργία σ' αυτά κρητικών αποικιών και ειδικά για τη Σίφνο στη Σίφνο ο Στέφανος ο Βυζάντιος αναφέρει ότι υπήρχε αυτή την εποχή πόλη με το ενδεικτικό όνομα Μίνωα, η θέση της οποίας όμως δεν έχει ακόμη εντοπιστεί από τις ανασκαφές. Λάτρευαν σαν ιδιαίτερες The island Sifnos τον Έναργο, την Άρτεμη Εκβατηρία, το Δία Επιβήμιο, το Διόνυσο, τον Πάνα, την Αθηνά και τις Νύμβες.

Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων περιστρέφονταν γύρω από τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την κεραμική και κυρίως με τη μεταλλουργία στη Σίφνο. Ο 6ος αιώνας π.χ. ήταν η εποχή της μεγάλης ακμής. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Σίφνιοι νησιωτέων μάλιστα επλούτεον, δηλαδή ότι ήταν οι πιο πλούσιοι από τους νησιώτες και αυτό γιατί στο νησί υπήρχαν μεταλλεύματα χρυσού και Αργύρου.Το ότι η Σίφνος ήταν πολύ πλούσια ενδεικτικό του είναι ότι στη Σίφνο κόβονται νομίσματα γύρω στο 600 π.χ. μετά δηλαδή από την Αίγινα και πριν από την Αθήνα και την Κόρινθο.